Ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις 10 και 11 Οκτωβρίου το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνική Ομοσπονδίας Διαβήτη, στο Πόρτο Χέλι, με θέμα «Η αξία της διατροφής στην πρόληψη και αντιμετώπιση του διαβήτη», όπου ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας, κ. Γιάννης Μπασκόζος, παρέθεσε ομιλία με θέμα «Η πολιτική αντιμετώπισης του σακχαρώδη διαβήτη σήμερα στη χώρα μας και στην Ευρωπαϊκή Ένωση», την οποία και παρακολουθήσαμε.
Ο κ Μπασκόζος τόνισε πως το αυξημένο σωματικό βάρος, η παχυσαρκία και η μη υγιεινή διατροφή σε συνδυασμό με την απουσία σωματικής άσκησης, το άγχος, την κατανάλωση οινοπνεύματος και το κάπνισμα είναι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη. Κατά συνέπεια, ο σχεδιασμός προγραμμάτων αγωγής και προαγωγής της υγείας με σκοπό την προώθηση υγιεινών επιλογών διατροφής και ειδικά της μεσογειακής διατροφής, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη.
Οι προτάσεις του, που αποτελούν και μεσοπρόθεσμες δεσμεύσεις, όπως είπε ο ίδιος, περιλαμβάνουν την ενημέρωση και εκπαίδευση νηπιαγωγών, δασκάλων, καθηγητών φυσικής αγωγής, την προώθηση της υγιεινής διατροφής στα σχολεία μέσω εκπαιδευτικών δράσεων, την εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας, την ενημέρωση και εκπαίδευση των γονέων και του ευρύτερου κοινού για τα χαρακτηριστικά και την αξία της υγιεινής διατροφής, την καθιέρωση ενημερωτικών ετικετών στα τρόφιμα μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων, την μείωση της φορολογίας στα τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμα από το σύνολο του πληθυσμού και την ενημέρωση του κοινού για τα χαρακτηριστικά της υγιεινής διατροφής μέσω των ΜΜΕ και μέσω ανάπτυξης δράσεων στους χώρους εργασίας. Τέλος, προτείνει τη δημιουργία χώρων κατάλληλων για φυσική δραστηριότητα και σωματική άσκηση που θα είναι ελεύθερα προσβάσιμοι.
Όσον αφορά τον έλεγχο, ο κ. Μπασκόζος αναφέρει πως στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχουν οργανωμένα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου για την έγκαιρη διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη και πως ενδεικτικό της ανάγκης για την εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων είναι το γεγονός ότι το 30% των ασθενών με διαβήτη δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από τη νόσο.
Αναφέρεται, λοιπόν, στη σημασία ανάπτυξης τέτοιων προγραμμάτων με έμφαση στην εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας: «Η γνώμη μου είναι μετά από τόσα χρόνια άσκησης της ιατρικής πως δεν φτάνει ένας ειδικός ιατρός να ξέρει όλες τις τελευταίες εξελίξεις της επιστήμης του – πρέπει να έχει και μια σφαιρική αντίληψη, να καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω, να δίνει οδηγίες ζωής και πρόληψης σ ’αυτούς με τους οποίους έρχεται σε επικοινωνία.»
Όλα αυτά, παραδέχεται, χρειάζονται ένα σωστά δομημένο σύστημα υγείας με συγκεκριμένες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις απέναντι στους πολίτες: «Το πρώτο που συζητιέται πολλά χρόνια στους επιστημονικούς χώρους, αλλά δεν το έχουμε κάνει, είναι η δημιουργία εθνικού μητρώου για τον διαβήτη, με σκοπό την συγκέντρωση στοιχείων τα οποία θα χρησιμοποιηθούν στη λήψη αποφάσεων και το σχεδιασμό πολιτικών για τη βελτίωση της υγείας των ασθενών και την πρόληψη της νόσου. Θα πρόσθετα εγώ εδώ πως θα χρησιμοποιηθούν και για τη σκληρή διαπραγμάτευση στις τιμές των καινοτόμων φαρμάκων, ανάλογα με το εύρος και τον πληθυσμό των ατόμων που θα ωφεληθούν απ’ αυτά. Δεν μπορεί οι εταιρείες να παίρνουν το 100% αυτού που ζητούν για ένα φάρμακο όταν απευθύνεται σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους στη χώρα μας. Σ’ άλλες χώρες παίρνουν το 50% και το 40% – επιτέλους αυτό θα γίνει και στη χώρα μας.»
