Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι εξαιρετικά συχνός – υπολογίζεται ότι πάσχουν από αυτόν περισσότεροι από 900.000 άτομα στη χώρα μας. Πολλοί από αυτούς, ακόμα κι αν ξέρουν ότι έχουν «ζάχαρο» (υπολογίζεται ότι ο ένας στους τρεις δεν το ξέρει), υποτιμούν τους κινδύνους που κρύβει ο συνδυασμός της ζέστης με την αυξημένη υγρασία, με επακόλουθο να κινδυνεύουν να παρουσιάσουν υπογλυκαιμικά επεισόδια, αφυδάτωση, θερμοπληξία και άλλα προβλήματα που σχετίζονται με τη ζέστη.
Όπως εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής Νίκος Τεντολούρης, διευθυντής στο Διαβητολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου «Λαϊκό» και γενικός γραμματέας της Εταιρείας Μελέτης Διαβητικού Ποδιού (ΕΜΕΔΙΠ), οι διαβητικοί κινδυνεύουν ιδιαίτερα από τη ζέστη αφ’ ενός διότι αυτή από μόνη της μπορεί να «ανεβάσει» το σάκχαρο, αφ’ ετέρου διότι σε ορισμένα άτομα μπορεί να είναι διαταραγμένο το σύστημα ρύθμισης της σωματικής θερμοκρασίας (επακόλουθο αυτής της διαταραχής είναι να μην ιδρώνουν αρκετά, με συνέπεια να αυξάνεται επικίνδυνα η σωματική θερμοκρασία).
Αν και οι περισσότεροι θα περίμεναν ότι οι διαβητικοί κινδυνεύουν κυρίως όταν έχει καύσωνα, η αλήθεια είναι ότι όλες οι θερμοκρασίες πάνω από τους 27 βαθμούς Κελσίου αποτελούν εχθρό τους, καθώς δεν επηρεάζεται μόνο ο οργανισμός τους από τη ζέστη αλλά και τα φάρμακα, οι ταινίες σακχάρου, ακόμα και οι μετρητές και οι αντλίες ινσουλίνης.
«Όποιο φάρμακο, σε οποιαδήποτε μορφή κι αν χρησιμοποιούν οι ασθενείς για να ρυθμίζουν το σάκχαρό τους, πρέπει να ξέρουν πως χάνει μέρος της αποτελεσματικότητάς του, όταν εκτίθεται σε θερμοκρασίες υψηλότερες από αυτές που αναγράφονται στη συσκευασία του», τονίζει ο κ. Τεντολούρης. Και επισημαίνει πως ιδιαιτέρως ευαίσθητες στη ζέστη είναι οι ινσουλίνες, οι οποίες πρέπει να φυλάσσονται σε δροσερό χώρο.
Εξίσου ευαίσθητες στη ζέστη είναι και οι ταινίες σακχάρου που μπορεί να οδηγήσουν σε λάθος μετρήσεις εξαιτίας της, αλλά και οι μετρητές σακχάρου και τα άλλα αναλώσιμα.
Ένας άλλος καλοκαιρινός εχθρός για τους διαβητικούς είναι τα… ρούχα τους: η μείωσή τους λόγω ζέστης αφήνει περισσότερο δέρμα εκτεθειμένο στο περιβάλλον, γεγονός που καθιστά πιο εύκολο έναν μικροτραυματισμό (π.χ. μια αμυχή στα πόδια) τον οποίο ενδέχεται να μην αντιληφθούν. Στην πραγματικότητα, τα άτομα με διαβήτη δεν πρέπει να περπατούν χωρίς παπούτσια, γιατί η καυτή άμμος μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στα πόδια σε όσους έχουν περιφερική νευροπάθεια.
«Οι μικροτραυματισμοί είναι ένας από τους σημαντικότερους εχθρούς για τους διαβητικούς, ιδίως όταν συμβαίνουν στα πόδια», εξηγεί ο πρόεδρος της ΕΜΕΔΙΠ Χρήστος Μανές, διευθυντής στο Παθολογικό Τμήμα και το Διαβητολογικό Κέντρο του Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου», στη Θεσσαλονίκη.
«Αν ένας διαβητικός δεν αντιληφθεί εγκαίρως ότι λ.χ. γρατσουνίστηκε κάπου, μπορεί να δημιουργηθεί σοβαρή πληγή η οποία μπορεί να τον φτάσει ακόμα και στον ακρωτηριασμό. Και αυτό δεν είναι σπάνιο, αν αναλογιστούμε ότι ετησίως ακρωτηριάζονται 2.000 έως 3.000 διαβητικοί».
Αν σε όλα αυτά προστεθούν η ανεμελιά των διακοπών («χαλαρώνει» τις μετρήσεις), η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας (μειώνει τις ανάγκες σε φάρμακα), αλλά και οι διατροφικές «ατασθαλίες» (αυξάνουν τις ανάγκες σε φάρμακα), τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί το καλοκαίρι δεν είναι ο καλύτερος φίλος των ατόμων με διαβήτη.
Τι να κάνετε
Για να αποφευχθούν τα παραπάνω, οι διαβητικοί πρέπει να υιοθετούν ορισμένα μέτρα, τονίζουν οι δύο ειδικοί. Και παρέχουν τις εξής συμβουλές:
*Μην περπατάτε ποτέ ξυπόλητοι – στην άμμο, γύρω από την πισίνα, στην βεράντα του σπιτού ή οπουδήποτε αλλού. Μπορεί να πάθετε εγκαύματα στα πέλματα ή να κοπείτε και να μην το αντιληφθείτε.
* Μην κολυμπάτε μόνοι – ούτε να κάνετε μόνοι σας θαλάσσια σπορ (ιδίως καταδύσεις, ψαροντούφεκο και γενικώς κάθε τι που εμπεριέχει βουτιά). Για παν ενδεχόμενο, την τελευταία ώρα πριν μπείτε στο νερό μετρήστε δυο φορές το σάκχαρό σας – κι αν δείτε πως είναι χαμηλό ή μειώθηκε πολύ στη δεύτερη, πιείτε ένα ποτήρι φυσικό χυμό για να αποφύγετε την υπογλυκαιμία μέσα στο νερό.
* Συμβουλευθείτε τον γιατρό σας, μη τυχόν και χρειάζονται αναπροσαρμογή τα φάρμακά σας για το διαβήτη λόγω ζέστης ή λόγω αυξημένης φυσικής δραστηριότητας το καλοκαίρι. Το ίδιο ισχύει αν παίρνετε φάρμακα για υπέρταση.
* Αν φύγετε για διακοπές, πάρτε μαζί 1,5 φορές περισσότερα φάρμακα, ταινίες και βελόνες μέτρησης απ’ ό,τι κανονικά θα χρησιμοποιούσατε, ώστε να μην «ξεμείνετε». Αν σας τελειώσουν τα φάρμακα και δεν μπορείτε να αγοράσετε άλλα στον τόπο των διακοπών σας, κινδυνεύετε.
* Αν παίρνετε ινσουλίνη, πρέπει να την μεταφέρετε και να την φυλάτε σε δροσερό μέρος (καλύτερα σε ισοθερμική τσάντα με παγοκύστεις και στην πόρτα του ψυγείου, αντιστοίχως).
* Μην αφήνετε ποτέ τα αντιδιαβητικά φάρμακα και αναλώσιμα μέσα στο αυτοκίνητο ούτε κάτω από την ομπρέλα. Χρειάζονται ισοθερμική τσάντα με παγοκύστη.
* Αν παρουσιάσετε γαστρεντερίτιδα (εκδηλώνεται με εμέτους, διάρροια κτλ), να μετράτε πιο συχνά το σάκχαρό σας απ το συνηθισμένο. Αν σε δύο μετρήσεις είναι πάνω 240 mg/dl, πάρτε τηλέφωνο το γιατρό σας (η γαστρεντερίτιδα μπορεί να αφυδατώσει και να προκαλέσει επικίνδυνη αύξηση του σακχάρου στους διαβητικούς).
* Να ανάβετε το κλιματιστικό (σε θερμοκρασία το πολύ 25-26 βαθμών) ακόμα και όταν κοιμάστε (αρκεί να μη σας «χτυπάει» ο αέρας).
* Να πίνετε άφθονο νερό, ακόμα κι αν δεν διψάτε.
* Μη φοβάστε τα αναψυκτικά τύπου λάιτ (η ασπαρτάμη είναι ασφαλής)
* Να πίνετε χυμούς, αλλά με μέτρο, διότι περιέχουν υδατάνθρακες.
Και μία τελευταία συμβουλή για τους (συνήθως νεαρούς) χρήστες αντλιών ινσουλίνης: μην τις πετάτε στην άμμο και μην τις αφήνετε στην πετσέτα θαλάσσης, διότι αφ’ ενός μπορεί να τις χαλάσει η ζέστη, αφ’ ετέρου να σας τις κλέψουν, επειδή μοιάζουν με κινητά τηλέφωνα…
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ειδική έκδοση ΥΓΕΙΑ