H διαβητική νεφροπάθεια είναι μία από τις επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη, η οποία έχει εξελικτική πτωτική πορεία και τελική κατάληξη τη νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία πάθηση όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Όταν οι νεφροί λειτουργούν καλά, τα μικροσκοπικά σε αυτούς φίλτρα – τα σπειράματα – κρατούν τις πρωτεΐνες εντός του σώματος. Οι πρωτεΐνες αυτές είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της υγείας μας.

Ο ανεπαρκής όμως έλεγχος του σακχαρώδη διαβήτη μπορεί να επιταχύνει την εκδήλωση της νεφρικής ανεπάρκειας. Παράγοντες με τους οποίους σχετίζεται είναι η γενετική βάση, το φύλο, η ηλικία, η διάρκεια του σακχαρώδη διαβήτη, η αρτηριακή υπέρταση και το κάπνισμα.

Η νεφροπάθεια προσβάλλει ταυτόχρονα και τους δύο νεφρούς με τη βλάβη να ξεκινά αρκετά πριν παρατηρηθούν οποιαδήποτε συμπτώματα. Η πρόωρη ένδειξή της συνδέεται με τη διαρροή μικρών ποσοτήτων πρωτεΐνης (λευκωματίνη) στα ούρα. Η εξέταση ούρων είναι ο μόνος τρόπος αναγνώρισης αυτής της διαρροής, ενώ γενικότερα η ετήσια ειδική εξέταση ούρων μπορεί να αναδείξει μια επερχόμενη βλάβη στους νεφρούς.

Σε περίπτωση μεγαλύτερης βλάβης οι νεφροί χάνουν ολοένα και περισσότερη πρωτεΐνη, συντελώντας στο πρόβλημα της πρωτεϊνουρίας, ενώ όσο περισσότερα άχρηστα κατάλοιπα συσσωρεύονται στο αίμα, η βλάβη επιδεινώνεται μέχρι που τα νεφρά καταστρέφονται.

Συμπτώματα

Στα αρχικά στάδια, όπως προαναφέρθηκε, η νόσος μπορεί να μην εμφανίσει συμπτώματα. Σε προχωρημένο στάδιο όμως παρουσιάζονται σημεία όπως τα εξής:

1. Οίδημα: πρήξιμο συνήθως γύρω από τα μάτια, ενώ αργότερα γενικευμένο οίδημα όπως πρήξιμο των ποδιών.
2. Αφρώδη ούρα (που προκαλούνται από την απέκκριση της πρωτεΐνης)
3. Ακούσια αύξηση του σωματικού βάρους (από συσσώρευση υγρού)
4. Ανορεξία
5. Ναυτία και εμετός
6. Κακουχία (γενικό αίσθημα αδιαθεσίας)
7. Γενικευμένος κνησμός (φαγούρα)
8. Κούραση – αδυναμία
9. Πονοκέφαλος
10. Συχνός λόξυγκας

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της διαβητικής νεφροπάθειας έχει σκοπό να επιβραδύνει την εξέλιξη της νεφρικής βλάβης, περιλαμβάνοντας τη ρύθμιση του σακχάρου και της αρτηριακής πίεσης, τη μείωση της προσλαμβανόμενης ποσότητας λευκώματος και τη φαρμακευτική αγωγή. Στο τελικό στάδιο της νεφρικής ανεπάρκειας μπορεί να απαιτείται αιμοκάθαρση/περιτοναϊκή κάθαρση είτε μεταμόσχευση νεφρού.

Πηγή: yourdoc.gr