Η φροντίδα των ποδιών μας προϋποθέτει τους εξής κανόνες περιποίησης:Καθημερινή εξέταση των ποδιών.

Ελέγχουμε τα πέλματα και τα διαστήματα μεταξύ των δακτύλων κάθε βράδυ για μικρά τραύματα.

Εάν δεν μπορούμε να φτάσουμε τα άκρα πόδια μας οι ίδιοι, χρησιμοποιούμε ένα καθρέφτη ή ζητάμε τη βοήθεια ενός φίλου ή συγγενή μας.

Ψάχνουμε για:

– Αλλαγές του συνηθισμένου χρώματος στο δέρμα,

– Ασυνήθιστο πρήξιμο,

– Θερμά ή ψυχρά σημεία,

– Περιοχές με εκκρίσεις,

– Πληγές, κοψίματα, φουσκάλες, γρατζουνιές ή σχισμές στο δέρμα σας που γίνονται θερμές ή υγρές και

– Φουσκάλες ή υγρό ή αίμα κάτω από κάλους.

Στην πατρίδα μας εννέα (9) άτομα την ημέρα χάνουν το πόδι τους.

Ολες οι  Κλινικές διάσωσης του διαβητικού ποδιού, βασίζονται σε τέσσερις (4) παραμέτρους :

Τα ύποπτα συμπτώματα που θα μας οδηγήσουν άμεσα στον ιατρό είναι:

 1.  Αν έχει σπάσει το δέρμα ή αν υπάρχει έλκος.

 2.  Αν υπάρχουν φουσκάλες – φυσαλίδες στο πόδι.

 4.  Αν υπάρχει αλλαγή στο χρώμα του ποδιού (ωχρό, κόκκινο, μπλε, μαύρο)

 5.  Αν το πόδι πονάει.

 6.  Αν υπάρχει “κάλος” (το πιο ύπουλο σημείο που δεν ξέρουμε τι συμβαίνει από κάτω).

 7.  Αν το πόδι είναι πολύ ζεστό.

 8.  Αν έχει αλλοιωθεί η μορφή του ποδιού.

 9.  Αν δε ρυθμίζεται ο σακχαρώδης διαβήτης.

10  Αν το πόδι είναι πρησμένο.

 1.  Περιποίηση των ποδιών καθημερινά, με μαλακό ουδέτερο σαπούνι (όχι αντισηπτικά, όχι betadine ή άλλο) και καλό σκούπισμα ιδιαίτερα ανάμεσα από τα δάκτυλα.

 2. Χρησιμοποιούμε για την ξηροδερμία μαλακτική κρέμα στις πατούσες και στις πτέρνες, όχι ανάμεσα στα δάκτυλα.

 3.  Καθημερινά “καθρεφτάκι στο πάτωμα” για να βλέπουμε τις πατούσες και την περιοχή ανάμεσα από τα δάκτυλα. Ποτέ δεν βάζουμε παπούτσια χωρίς κάλτσες ή χωρίς να ελέγχουμε το εσωτερικό των παπουτσιών για τυχόν ξένο σώμα- όχι σαγιονάρες που τραυματίζουν τα δάκτυλα.

 4. Ποτέ δεν αφαιρούμε μόνοι μας τους κάλους. Απευθυνόμαστε πάντα στους ειδικούς (Ποδιάτρους – Ποδολόγους)

 5.  Δεν υποτιμάμε καμία επιπλοκή – βλάβη που πιθανόν αντιληφθούμε στα πόδια μας.

 6. Ποτέ δεν περπατάμε ξυπόλυτοι και χωρίς κάλτσες.

 7.  Φοράμε πάντα μαλακά παπούτσια (ειδικά για διαβητικούς) και όχι τακούνια ύψους μεγαλύτερου των 5cm.

 8.  Όχι σε καλτσοδέτες σε κάλτες με σφικτά λάστιχα.

 9.  Όχι περπάτημα σε κρύες ή πολύ ζεστές επιφάνειες.

10. Αν τα πόδια μας είναι κρύα, τη νύχτα φοράμε κάλτσες.

11.  Στην παραλία ή στη θάλασσα φοράμε παπούτσια θαλάσσης. Δίχως παπούτσια, τα πόδια είναι πιο ευάλωτα στους τραυματισμούς και τις μολύνσεις. Προσοχή χρειάζεται και το καλοκαίρι στην παραλία, όχι μόνο επειδή μπορεί να πατήσουμε κάποιο γυαλί, αλλά και διότι η καυτή άμμος μπορεί να προκαλέσει έγκαυμα στα πέλματά μας.

 12.  Πρέπει να αποφεύγουμε η χρήση αντικειμένων (πχ. κοσμημάτων) στα πόδια.

 13.  Δεν φοράμε καινούργια παπούτσια σε γιορτές ή εκδηλώσεις (Τα καινούργια παπούτσια δεν τα γνωρίζουμε και πιθανόν να τραυματιστούν τα πόδια μας – έλκος των «διακοπών ή του Σαββατοκύριακου»).

14.  Φοράμε πάντα φαρδιά παπούτσια, έτσι ώστε ακόμα και αν τα πόδια μας πρηστούν, να υπάρχει πάντα αρκετός χώρος.

15.   Δεν θερμαίνουμε τα πόδια μας σε θερμάστρα, τζάκια και γενικά θερμαινόμενες  επιφάνειες.

16.  Κόβουμε τα νύχια σε ευθεία γραμμή με το δέρμα. Προτιμούμε ακόμα και η απλή κοπή  των νυχιών να γίνεται από εξειδικευμένο προσωπικό.

17.   Ποτέ δεν χρησιμοποιούμε φάρμακα, που αφαιρούν κάλους.

18.  Αποφεύγουμε το κάπνισμα. Το κάπνισμα εμποδίζει το οξυγόνο να φτάσει στα πόδια μας.

19.  Αν υπάρξει τραυματισμός,  το τραύμα θα πρέπει να καλυφθεί με καθαρή γάζα μέχρι την επίσκεψη στο γιατρό.

20.  Εάν κάποιος πάσχει από  «ζάχαρο», πρέπει να εξετάζεται από τον ειδικό γιατρό τουλάχιστον σε Ιατρείο Διαβητικού Ποδιού τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο.

Στην χώρα μας υπάρχουν 16 κρατικά Ιατρεία Διαβητικού Ποδιού. Βρίσκονται στα νοσοκομεία Λαϊκό, Ευαγγελισμός, Γ. Γεννηματάς Αθηνών, Α. Φλέμινγκ, Πολυκλινική, Συγγρού, Αττικόν, ΝΙΜΤΣ, Τζάνειο, Παπαγεωργίου, Θήβας, Χαλκίδας, Βενιζέλειο Ηρακλείου, Λάρισας,Πανεπιστημιακό Αλεξανδρούπολης  και Κυθήρων.