Η ΕΛ.Ο.ΔΙ. από το 1997 βρίσκεται στο πλευρό των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη σε όλη την Ελλάδα. Αδιάλειπτα, αγωνίζεται για την καλύτερη ποιότητα της ζωής τους και δίνει μάχες για να κερδίσει αυτά που έχει να προσφέρει η επιστήμη και η τεχνολογία, για την αντιμετώπιση της νόσου τους και την βελτίωση της ζωής και της καθημερινότητας τους.
Τα τελευταία δύο χρόνια (!!!) αγωνίζεται καθημερινά για την ένταξη των νέων τεχνολογιών (νέες αντλίες ινσουλίνης, κλειστά υβριδικά συστήματα, νέας τεχνολογίας CGM κτλ.) στο να ενταχθούν επιτέλους στην αποζημίωση από τον ΕΟΠΥΥ, γεγονός που κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να είναι αυτονόητο! Επιστολές και υπομνήσεις, τηλέφωνα, επισκέψεις σε Υπουργεία, ΕΟΠΥΥ, αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες, απίστευτες ώρες αναμονής και συζητήσεων, προτάσεις και πάνω από όλα προσωπικός χρόνος εθελοντικά – που ο καθένας θυσιάζει από την οικογένειά του – είναι η καθημερινότητα του καθένα στο διοικητικό συμβούλιο της Ομοσπονδίας μας.
Ακόμη και το διάστημα πριν την υπογραφή του εν λόγω ΦΕΚ, όπου είχε υπάρξει η πληροφόρηση ότι επίκειται να γίνει μέγα λάθος με τους αισθητήρες συνεχούς καταγραφής γλυκόζης αίματος, η ΕΛ.Ο.ΔΙ. ήταν εκεί για να προλάβει το κακό. Επιστολές, παρεμβάσεις τόσο στην διοίκηση του ΕΟΠΥΥ, όσο και στο Υπουργείο Υγείας, επίσκεψη κατ’ ιδίαν στους παραπάνω, παρέμβαση με επιστολές, υπογραφές γνωστών ιατρών του χώρου – μελών της Επιστημονικής Επιτροπής της ΕΛ.Ο.ΔΙ. – αμέτρητες ώρες με τρέξιμο και αγωνία για να πείσουμε τους αρμόδιους (οι οποίοι ουδέποτε ζήτησαν τη γνώμη των ατόμων με διαβήτη, ως όφειλαν) για πράγματα αυτονόητα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τον πρόεδρο της ΕΛ.Ο.ΔΙ δεν τον δέχτηκαν να καταθέσει υπόμνημα στο γραφείο της κας Καρποδίνη και αναγκάστηκε να κατέβει στην είσοδο η γραμματέας του κ. Αγγούρη για να το παραλάβει.
Τελικά, στις 08/08/2022 υπογράφηκε το επίμαχο ΦΕΚ –δείτε το εδώ-, το οποίο ναι μεν μετά από τεράστια καθυστέρηση εντάσσει πολλές νέες τεχνολογίες, από την άλλη όμως δημιουργεί ξαφνικά τεράστια ζητήματα και προβλήματα στη ζωή, στην ΑΣΦΑΛΕΙΑ και στην ΥΓΕΙΑ των ασθενών-χρηστών αντλιών ινσουλίνης οι οποίες συνδέονται με αισθητήρες συνεχούς καταγραφής γλυκόζης!
Είναι καθαρά αντιεπιστημονικό και υλιστικό να βάζει κανείς σε έναν κουβά όλους τους αισθητήρες και να τους εξομοιώνει όλους το ίδιο. Δεν κάνουν την ίδια δουλειά τα stand alone CGM σε σύγκριση με τους αισθητήρες γλυκόζης CGM-GL3 που συνδέονται με τις αντλίες συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης. Δεν νοείται να καλύπτονται με το ίδιο ποσό αναλώσιμα προηγμένης τεχνολογίας και αυτοματοποίησης με την αντλία και ξαφνικά να δίνεται η μισή αποζημίωση για αυτά! Δεν είναι δυνατόν να μην λήφθηκε υπόψη η αποζημίωση άλλων κρατών στην Ευρώπη!
Δεν είναι δυνατόν να παίζουν κάποιοι με την ασφάλεια και την ζωή των ατόμων με διαβήτη!
Ζητάμε από όλα τα άτομα, μέλη μας και μη, που χρησιμοποιούν αντλία ινσουλίνης συνδεδεμένη με αισθητήρες να μας αναφέρουν τα αποτελέσματα που διαπίστωσαν και διαπιστώνουν καθημερινά στη ρύθμιση του διαβήτη τους και στην ποιότητα της ζωής τους.
Ζητάμε από τα Κέντρα Διαβήτη και τους Ιατρούς Διαβητολόγους μας, να μας δώσουν στοιχεία για την διαφορά που βλέπουν στη ρύθμιση του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου1 των ασθενών τους.
Ζητάμε από όλους, να μας ενημερώσετε τηλεφωνικά στο 210 8838113 ή μέσω email στο info@elodi.org τη δική σας θέση και την αγωνία σας για αυτό το απίστευτο γεγονός που συμβαίνει!!!
Πρέπει να καταλάβουν οι ιθύνοντες ότι είμαστε πολλοί! Ότι δεν μπορούν να παίζουν με την ασφάλεια, την υγεία και την ζωή μας. Πρέπει να συσπειρωθούμε όλοι δυναμικά με τους Συλλόγους και την Ελληνική Ομοσπονδία για τον Διαβήτη και να δράσουμε για να αλλάξουμε αυτό το κάκιστο ΦΕΚ άμεσα. Αλήθεια, θα μας εκπλήξουν και με το επικείμενο ΦΕΚ για τις ταινίες μέτρησης ξανά αρνητικά;
Η ΕΛ.Ο.ΔΙ. θα είναι πάντα κοντά και στο πλευρό των ατόμων με διαβήτη, απέναντι σε όποιον απαιτείται, ώστε να επιτύχει το καλύτερο για την ασφάλεια, την ποιότητα ζωής, τη διαχείριση και την καλή ρύθμιση των ατόμων με διαβήτη.
Με εκτίμηση
Εκ μέρος του Δ.Σ. της ΕΛ.Ο.ΔΙ.